пыстан — ир. зат. Ердің үстіндегі көпшікті алды артынан бастырып қоятын, үстіне жез, күміс қағылған былғары … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
пыстан — (Жамб.: Шу, Луг., Мер.; Монғ.; Шығ.Қаз., Зайс.) ердің үстіне салған көрпені бастырып тұратын жіңішке қайыс. Жарғақ жастық көпшігім жезді п ы с т а н (Жамб., Шу). П ы с т а н болмағандықтан көпшік орнықпай тұр (Шығ.Қаз., Зайс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ер-тұрман — зат. Атқа салт міну үшін керекті әбзел жабдықтардың жиынтық аты. Ер тұрманға ерден басқа тоқым, желдік, терлік, үзеңгі, үзеңгі бау, таралғы, тартпа, айыл (төс айыл, шап айыл), өмілдірік, құйысқан, жүген, шылбыр, тізгін, аткөрпе, көпшік, пыстан,… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бүркеншік — шеге. Ерге қағылатын, басы өрнектелген шеге. Пыстан, өмілдірік, құйысқан, жүген, тебінгі беттеріне қағылатын – үзбе, кеспе, құйма, шытыра, сыздық, ширатпа, б ү р к е н ш і к ш е г е г е дейін түгел күміс шабылады (Ер қанаты, 264) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кеспе — зат. кәс. Ер тұрманға қағылатын үзік үзік жылтыр металл. Пыстан, өмілдірік, құйысқан, жүген, тебінгі беттеріне қағылатын – үзбе, к е с п е, құйма, шытыра, сыздық, ширатпа, бүркеншік шегеге дейін түгел күміс шабылады (Ер қанаты, 264). Кеспе кескіш … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ширатпа — зат. қ. ө н е р. Алтын не күміс талшықтарынан ширатып, болмаса бұрап жасалған әшекей. Ол темірлерге қақтаған күміс шабылады. Сыздықтар, ш и р а т п а л а р жүргізіледі. Үзбелер, шытыралар қағылады. Маржан тасты қозалар орнатылады (Ж.Бабалықұлы:… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі